استصحاب با شک در مقتضیاستصحاب با شک در مقتضی، حکم به بقای مستصحب، بعد از شک در قابلیت بقای آن است. ۱ - تعریفاستصحاب باشک در مقتضی، مقابل استصحاب با شک در رافع است و آن، حکم به استمرار بقای چیزی در صورت شک در قابلیت بقا و استمرار آن است، مثل این که شخص به ثبوت خیار غبن برای مغبون قطع دارد، ولی شک می‌کند که آیا این خیار، فوری است یا نه. ۲ - حجیت استصحاب با شک در مقتضیدر حجیت این استصحاب، بین اصولی‌ها اختلاف است: برخی مثل مرحوم «شیخ انصاری» و «محقق نایینی» معتقدند استصحاب در شک در رافع جریان دارد، ولی در شک در مقتضی جریان ندارد؛ ولی برخی دیگر، مثل مرحوم «آخوند خراسانی» اعتقاد دارند که استصحاب هم در شک در رافع و هم در شک در مقتضی جریان دارد. [۸]
اصول المعارف، فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، ج۱۴، ص۱۲۰.
۳ - عناوین مرتبطشک در مقتضی. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۲، برگرفته از مقاله «استصحاب با شک در مقتضی». رده‌های این صفحه : استصحاب
|